Widma, by OLS

Widma

by OLS

supported by

	/

Streaming + Download

Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.

Purchasable with gift card

€6 EUR or more
Compact Disc (CD) + Digital Album
6-panel Digipack CD with 16-page booklet with lyrics and translations.

Includes unlimited streaming of Widma via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.

ships out within 2 days

Purchasable with gift card

€10 EUR or more
Full Digital Discography

140

releases

Get all 140 Pagan Records releases available on Bandcamp and save 65%.

Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality downloads of Fiktionlust, Huta Luna, Seiðr, Epoptia, Isotheos, Ophiolatreia, Zlatują się Ćmy, Kamienie, and 132 more. , and , .

Purchasable with gift card

€277.20 EUR or more (65% OFF)

1.	Widma 02:36	lyrics
Wyją listopadowe widma, nim zima z życia je wyzwoli. Cierpią do strachu powołane. Śnieg je zabije i ukoi. Jesień nas karmi, jesień przeraża śnieg nas utuli, śnieg nas zabije. Świat poza kręgiem światła. ---------------------------------------------------------------------------------------------- SPECTRES The November spectres howl, until the winter releases them from life. They suffer, destined to fear. Snow will kill them and soothe them. Autumn feeds us, autumn frightens us. Snow will embrace us, snow will slay us. The world outside the circle of light.
2.	Starucha 05:22	lyrics
Popioły dni pietrzą się wokół mnie, ciąży serca nadmiar. Bezwolnie toczy się bezwładny krąg; powtarzalny, bez znaczenia, pusty. Mleczne oczy – spowiła je oćma - wstecz zwrócony wzrok, do wewnątrz. Duch w nieskończoną przestrzeń szybujący, więź zerwawszy z ziemią. Dla tych, którzy przyszli po mnie, jestem już po drugiej stronie. W martwej ziemi starcze dłonie zagrzebują życie swoje. Palce zmarzłe, szronu szpony wici wierzbin ścięte mrozem, posiwiała śmierć sitowia, liście blade, wykrwawione, pod szkłem lodu uwięziony martwy ogień. Po kośniku – nazimek, na zimę głowy ścięte; pochylone badyle. Starość – włosy pajęcze. Starość –włosy pajęcze, w tafli kałuż siatka pęknięć, skóra cienka, kruchy lód, krucha, sucha blaszka – czaszka. W palcach rdzawy pył.... ListOpad – w Otchłań. milknąc będę swoją śmiercią ---------------------------------------------------------------------------------------------- A HAG The ashes of days pile up around me, Excess of the heart weighs down. Passively, the inert circle rolls; repetitive, meaningless, empty. Milky eyes – dimness enshrouded them - a sight facing backwards, inwards. A spirit soaring to the infinite space, having severed the bond with the earth. For those who came after me, I'm already on the other side. In a dead ground, the old hands bury their life. Frozen fingers, claws of hoarfrost, willow withes congealed with coldness, bulrush’s death turned gray, pale leaves, bled, trapped under glass of ice, a dead fire. After the month of scythe – the month leading to winter, heads cut for the winter; bowed stalks. Old age – spider hair, net of cracks in puddles’ panes, thin skin, brittle ice, fragile, dry plate - skull. Rusty dust between the fingers… November, fall of foliage – fall into the Abyss. quieting down, I will be my own death
3.	Siostry 06:25	lyrics
Młodości, siostro młodsza dzisiejszego ja, wiosno mojego roku. W rdzy żył krwi świeżej kropla, bladych wspomnień blask, snu uśmiechnięty spokój. Nim mnie zawołał cień, wyrósł spod ziemi mrok, a noc opadła z chmur nad umarłym lasem, inny świat, inna ja, w jasnym śnie jasna twarz... gdzie odeszło światło? Oglądam cię z oddali, gdzie mnie rzucił czas, jak rośniesz i swoim śmiechem słońce poisz. Znam liści krzyk każdego z lat i z każdym rokiem bardziej pozwala mi się zbliżyć świat, odkrywać życia twarze, odrzucam cień, rozświetlam mrok dopóki tylko można, wiosenny świt, co nie chciałby nic wiedzieć o wieczorze. Tarnina chmurą drobnych białych kwiatów wybuchać będzie raz po raz i raz po raz. Ja jestem świat - galeria świateł i zapachów, po brzegi pełna przeżywanych stokroć wzruszeń. Do pełni jeszcze cień, do pełni jeszcze śmierć, o którą można prosić już bez lęku, gdy liści krzyk umilknie, by zespolić się z jesienną nocą. Lecz teraz śmierci z daleka skinąć, gdy zamajaczy wśrod skarlałych drzew dawnego sadu , lecz teraz płonąć, rosnąć, płynąć, być wiatrem, wodą i swoim śmiechem słońce poić . Odnalazł mnie świat, którego nie chciałaś znać, trwający we mnie zawsze podskórną tęsknotą. Północny chłód, skryty w korzeniach drzew pod jasnym niebem letniego południa. I pochyliłam się nad śniącym w cieniu liściem, co w zagłębieniu dłoni chłodną kroplę chronił. Dotknęłam jej pragnieniem spierzchniętych warg i spiłam z gładkiej blaszki niebieski nocny cień. Krzyczące liśćmi lata wypełniły się. O śnieg bez lęku proszę. Młodości, siostro młodsza, mój daleki śnie, wśród nocy ty idziesz za mną, swoim śmiechem słońce poisz . --------------------------------------------------------------------------------------------- SISTERS Oh youth, the younger sister of my today’s self, spring of my year. In the rust of veins, a fresh drop of blood, the glow of pale memories, a smiling calmness of a dream. Before the shadow called me, darkness rose from beneath the earth, and the night fell from the clouds over the dead forest, another world, another me, bright face in a bright dream ... where did the light go? From afar where time threw me I watch you as you grow and you nourish the sun with your laughter. I know the scream of the leaves of each year, and with every passing year the world lets me come closer, discover facets of life. I reject the shadow, I brighten the dark as long as I’m allowed to, like a spring dawn, which would not like to know anything about the evening. Blackthorn with a cloud of tiny white flowers will explode again and again and again. I am the world - a gallery of lights and fragrances, to the brim full of emotions experienced a hundred times. To reach the fullness – a shadow is still needed, a death, for which I could ask without fear, when the leaves' scream will stop to unite with the autumn night. But now I’m to greet the death from the distance, when it looms among the dwarfed trees of the once-orchard. But now I am to burn, grow, flow, to be wind, water and nourish the sun with my laughter. A world you didn't want to know found me, a world always abiding inside me as under-skin longing. Northern cold, hidden in the roots of trees even under the bright sky of summer noon. And I leaned over the leaf dreaming in the shadows, which in the hollow of its hand protected a cool drop. I touched it with a craving of the dry lips and I drank a blue night shadow from a smooth lamina. The years screaming with leaves fulfilled. I am asking for snow without fear. Oh, youth, my younger sister, my distant dream, amongst the night you’re following me, you nourish the sun with your laughter.
4.	W ciemny las 06:49	lyrics
Trzeba było przejść po moście. Wąskim. Z ostrzy i noży. Nad rzeką z płomieni. Za życia jest kilka śmierci – po każdym przejściu inna. Najpierw odchodzą ludzie, potem zawodzą zmysły. Wspomnienia giną w ciemnościach martwej przeszłości. Zostaje stara kobieta, sama w domku własnej głowy. Smutna królowa na zamku własnej czaszki. Na zewnątrz nic już nie ma, można iść tylko w głąb, w ciemny las, w ciemny las. Odeszło życie z moich dróg, mglisty szlak, dalej wciąż w wielki czasu mrok, strzępami snu zdławiony słaby głos, wątły płomyk błysk przyćmiony ginie w wielkiej nocy. Nasiona dawno zgniły w ziemi, pustych snów wróżby bez znaczenia, splątane nici ścieżek w nic, już donikąd. Kruche kości moich zwierząt chrzęszczą pod stopami. Gdzie się toczy los w nicość zerwanych dróg, ślepo po śladach martwych idę. Cierpka kropla krwi, przemrożony głóg niejasny rysuje znak. Dom mój przylega do nocy, podchodzą mgłą jego ptasie ściany. Pod dwoma księżycami bębnów - zgasłe oczy okien, czaszek puste oczodoły. Idzie ciemność. Skrzesać iskrę w czerń, rzucić płomień w zmierzch, wsiać w mróz blady oddechu krzew. Barwić własną krwią, karmić ognia byt, nim przepali mnie na czerń. Swoją głowę nieść jak koronę, kwiat, zanim mrok się upomni o mnie. Nie ma drogi wstecz, więcej nie można mieć tylko śmierć - wieczna i spokojna. Słońce, księżyc - dwoje oczu, księżyc w pełni - sklepienie czaszki, oddech – wiatry, kości – kamienie, krew - sok ziemi, włosy – trawy, dwoje oczu – słońce, księżyc , krew -sok ziemi, włosy – trawy, pani zamku własnej głowy, nie ma drogi, nie można wiecej. Kłębek losu - obrót ziemi, horyzonty – magiczne kręgi, białe kości- łupiny wspomnień, ziarna soli – zgniłe ziarna, dwoje oczu – słońce, księżyc, kształt oddechu – rozchwiany płomyk, puste słowa – czcze obrzędy, martwa noc niczego nie rodzi. Tylko śmierć - wieczna i spokojna. I las jest mój – miłość moja najciemniejsza straszna --------------------------------------------------------------------------------------------- INTO A DARK FOREST One had to go across the bridge. Narrow. Made of blades and knives. Over the river of flames. There are several deaths during one’s lifetime – a different one after each passing. First - people leave, then the senses fail. Memories are lost in the darkness of the dead past. An old woman remains, alone in the house of her own head. A sad queen in the castle of her own skull. There is nothing outside anymore, she can only go deeper inside, into a dark forest, into a dark forest. Life has gone away out of my ways, misty trail, still forward into the great darkness of time, weak voice choked by shards of a dream, a faint flame, a dim glow dies in the vast night. The seeds have long been rotten in the ground, meaningless omens of empty dreams, entangled threads of paths into nothing, to nowhere. Fragile bones of my animals crunch under my feet. Where the fate rolls into the void of severed roads, blindly following the dead footsteps I walk. A tart drop of blood, a frozen hawthorn berry draws an unclear sign. My house clings to the night, fog crawls up its bird-like walls. Under the two moons of drums - quenched eyes of windows, empty eye sockets of skulls. Darkness is coming. To strike a spark into blackness, throw a flame into the twilight, sow into the frost a pale shrub of breath. Colour it with my own blood, feed the being of fire, before it burns me into blackness. Carry my head like a crown, a flower, before darkness pleads for me. There is no way back, one cannot have more, only death - eternal and peaceful . Sun, moon - two eyes, full moon - vault of skull, breath – bones, winds – stones, blood – sap of earth, hair – grass, two eyes – sun, moon, blood - sap of earth, hair – grass, the lady of the castle of her own head, there is no way, you can’t have more. A threadball of fate – earth’s rotation, horizons - magic circles, white bones - the shells of memories, grains of salt - rotten grains, two eyes – sun, moon, shape of breath - flickering flame, empty words - idle rites, dead night won’t give birth to anything. Only death - eternal and peaceful. And the forest is mine - my love the darkest dreadful
5.	Ziarenko 04:17	lyrics
Las wciąż trwa nieruchomo, jesienny milczy zmrok, między martwe gałęzie wroga sączy się noc. Schować jaźni nasiono w przejrzysty ciała strąk... Jestem światła ziarenkiem otoczonym przez mrok. Wspomnień szlakami w przeszłość gna dobra myśl. To co za nami, każdej nocy się śni, ognie zachodów w jasnych młodości mgłach, ścieżki przez baśń i sen. Gdy u progu nocy blaknie wspomnienie dni, nikną w ciemności ciepłe okruchy chwil. W łupinie powiek zamknąć gasnący blask… Przecież zdarzył się dzień. Przyzywam w ciemność żywych dusz ognie, żar wiecznie w zmysłach płonący . Zanim go zdławią mroki śmiertelne, Na mgnienie błysnę wśród nocy. Cień jasną skóry błonkę ogarnia z wszystkich stron, w złotym światła kokonie sny spokojne się śnią. Krwi ciepłą odrobinę nieść przez wszechświata mrok... Jestem światła ziarenkiem otoczonym przez noc. Przecież zdarzył się dzień. ---------------------------------------------------------------------------------------------- THE GRAIN The forest stands still, the autumn dusk keeps silent the hostile night seeps through the dead branches. To hide the seed of self into a transparent body-turned-seedpod... I am a grain of light surrounded by darkness. By trails of memories, a good thought runs into the past. What’s left behind us comes back in dreams each night; fires of sunsets in the bright mists of youth, paths through fairy tales and dreams. When, at the threshold of the night, the memory of days fades, warm crumbs of the moments disappear in the darkness. To enclose the waning glow in the husk of the eyelids... After all, the day did happen. I call on the fires of living souls into the darkness, the flame eternally burning in the senses. Before it’s suppressed by deadly shades, for a blink I will flash in the night. The shadow covers bright peel of the skin from all sides, but in a golden cocoon of light, peaceful dreams are dreamt. To carry a warm droplet of blood through the darkness of the universe… I'm a grain of light surrounded by the night. After all, the day did happen.
6.	Drzewa dawno zmarły 07:34	lyrics
Czarny las, martwy mrok, dzień bez odrobiny światła. Gęsta mgła kłębi się, bielą dławiąc wszelki dźwięk. Pod warstwami ciszy faluje pomruk - ponury, złowieszczy, pachnący zimą. Od runa ciągnie podziemnym chłodem – umarłe rośliny... Krzyknąłeś w głąb ciemności, aż zawrzała czerń, a w odpowiedzi milczy las wciąż natarczywiej. Pustka poraża zmysły, noc zasnuwa oczy, jak ślepiec - ręce naprzód w nicość wyciągnięte. W rozpaczy szuka drogi dłoń w mgle zanurzona, o okruch światła jęczy wygłodniałe serce. Chłód, pod palcami kora, błysk - myśl niedomyślana, lecz w głębi nie wyczuwasz rytmu pulsu soków. Wszystko co kiedyś żyło w węgiel obrócone i nic nie odpowiada na struchlały dotyk. Omdlałe palce suną w dół po martwej korze. Ciszą jest mgła, drzewa dawno zmarły. Nie ma w tym śnie innej żywej istoty. Kły skamieniałych pni wystają z mgły, zimne jak groby. Ciągnie twe myśli, twe stopy przez sny, szlak, którym szedłeś już tysiące razy, ścieżka wyryta, spisana we krwi, w pamięci ciała. Przesz naprzód wciąż, choć nogi ciążą ci jak ołów, aż wyrosną przed tobą białe kamienne mury. Po krętych schodach wieży, płosząc uśpione ptaki. U szczytu wiatr od gór, jodłowy wiatr od gór. Zostaniesz tu, dopóty przyjdzie czas by umrzeć znów, w nicości znów utonąć, rozpłynąć się w bieli, i znowu iść, gdzie ścieżka dąży nieskończona, na wieżę, by spoglądać na daleki świat , gdzie życie tli się w obcych niebieskawych dalach, gdzie jest to życie, którego nigdy nie zaznasz, gdzie jest to życie, kóre nie było dla ciebie, świat co nigdy nie będzie do ciebie należeć. Ciągnie twe myśli, twe stopy przez sny, szlak, którym szedłeś już tysiące razy, ścieżka wyryta, spisana we krwi, w pamięci ciała. Unosisz głowę wysoko na wiatr, przełykasz piołun swej dumy i trwasz, aż martwy krąg wznowi daremny bieg, wszystko powtórzy. Nawet, gdybyś mógł cofnąć czas, przyszedłbyś tu znowu. Na ofiarę dla tych, którym jest niepotrzebna, ofiarę dla wieczności, która ma ją za nic, i dla umarłych bogów obróconych w proch, i dla głuchych popiołów, w których nie ma zbawienia. Dziś jeszcze to ja słucham, żegnam dalekie ciepło, drżące jak wątły płomyk wokół śmiertelnych ciał. I widzę zimny ogrom pustego nieba, które kładzie się na nas obojętne, czyniąc to wszystko tak... --------------------------------------------------------------------------------------------- THE TREES HAVE LONG DIED Black forest, dead murk, a day without a ray of light. Dense fog whirls, choking every sound with whiteness. Under the layers of silence, the murmur swells - gloomy, ominous, smelling like winter. The undergrowth whiffs underground cold - dead plants… You cried out into the depths of darkness so the blackness boiled, but the forest keeps persistently silent in reply. Emptiness paralyzes senses, the night covers the eyes, like a blind man – hands reaching forward into nothingness. A hand immersed in the mist looks for the way in despair, for a grain of light moans the hungry heart. Cold, bark under the fingers, flash - thought unfinished, but you do not feel the rhythm of sap pulses within. Everything that once lived is turned into coal and nothing responds to a terrified touch. Fainted fingers slide down the dead bark. The fog is the silence, trees have long died. In this dream, there is no other living being. Fangs of petrified trunks protrude from the fog, cold as graves. Your thoughts, your feet are driven through dreams, by the trail that you've walked thousands of times, the path engraved, written in blood, in the memory of the body. You keep pushing forward, though your legs weigh like lead, till white stone walls emerge in front of you. Up the winding stairs of the tower, scaring the sleeping birds. At the top, the wind from the mountains, fir-like wind from the mountains. You will stay here, till the time comes to die again, again to drown in nothingness, to dissolve into white, and go again where the endless path leads, to the tower, to look at the distant world, where life smoulders in alien bluish expanses, where there's life you will never know, where there's life that was not meant for you, a world that will never belong to you. It draws your thoughts, your feet through dreams, the trail that you've walked thousands of times, path engraved, written in blood, in the memory of the body . You lift your head high in the wind, you swallow the wormwood of your pride and abide, until the dead circle resumes its futile run, repeats everything. Even if you could turn back the time, you would come here again. As a sacrifice for those who don’t need it, a sacrifice for eternity that has it for nothing, and for the dead gods turned into dust, and for deaf ashes, in which there is no salvation. Today - it’s still me who is listening, saying goodbye to a distant warmth, quivering like a faint flame around mortal bodies. And I see a cold magnitude of the empty sky which is lying down on us, indifferent, making it all so ...
7.	Ukojenie 05:14	lyrics
Pod bladym księżycem, po jesiennej mgle, płynie cień jak zimy omen przyzywając śnieg. Rozszerzone strachem oczy zamknie snem, w pociemniałe myśli zwierząt dobrą szepcze śmierć. Ciche czary mrozu wieszczą niemoc ciał. Biel wypełni pustkę, stłumi echa leśnych skarg, w świdrującej ciszy ból zastygnie w lód, spłynie z nieba ukojenie, odrętwienie dusz. Droga pod górę ciągnęła się wiecznie, by wreszcie zniknąć w nocy. Ciało osłabło, ćmią członki omdlałe, głowa ku ścieżce ciąży. Błoga się nicość rozlewa po ciele, niby zbawienne ciepło, żąda by ulec, położyć się w śniegu, choć to oznacza pewną śmierć. Tętni w czaszce pulsu huk, ryczy serca krwawy strzęp, każdy mknący w niebo jęk przybiera twoją postać. Udręczony każdym tchem mam za jedno - śmierć czy sen. Jeśli mój zabierze ból – chcę tu zasnąć, chcę tu zostać. Idzie zwierząt śladem z cienia tkany kształt, myślom śpiewa pocieszenie, zgon łupinom ciał. Mrok w zapachu jodeł, przepowiednia snu. Biały grób trupiej jesieni sypie nocny chłód. Śniegi uciszą widm wycie po lasach snu białą kołysanką, zasną bez bólu cierpiące zwierzęta, duchy im ślepia zamkną. Zbolałe ciała spoczynkiem obdarzy spełnionych tęsknot demon, i pójdą za nim, gdy przyjdzie, a każdy krok jego będzie śmiercią roślin. ------------------------------------------------------------------------------------------- A SOLACE Under the pale moon, over the autumn fog, the shadow flows like winter’s omen summoning the snow. With a dream he will close the eyes dilated by fear, into darkened thoughts of animals he whispers a good death. Silent spells of frost proclaim the weakness of bodies. White will fill the emptiness, suppress echoes of forest complaints, in the piercing silence the pain will freeze into ice, solace, numbness of souls will come down from heaven. The road uphill went on forever, to finally disappear in the night. The body weakened, fainted limbs ache head weighs down towards the path. A blissful nothingness spills over the body, like a salutary warmth, it demands to succumb, to lie down in the snow, although that means certain death. Thunder of heartbeats pulse in the skull, a bloody shred of the heart roars, every groan soaring up to the sky takes on your form. Tormented with every breath - death or sleep is all the same to me. If it takes away my pain - I want to fall asleep here, I want to stay here. The shape woven of shadow follows animal traces, he sings consolation to thoughts, death to the nutshells of bodies. Darkness in the scent of fir-trees, prophecy of a dream. Night chill mounds the white grave for cadaverous autumn. The snow will silence spectres’ howling in the forests with a white lullaby of sleep, suffering animals will fall asleep without pain, the ghosts will close their eyes. The demon of fulfilled longing will bestow a rest upon aching bodies , and they will follow him when he comes and his every step will be death of plants.
8.	Pod lodem 06:10	lyrics
... a rany ziemi liże wiatr, skruszone kości pieści śnieg. Milczeniem gwiazd wskroś duszy patrzy lód, poprzez ciał przezroczystą śmierć Wiatr liże twoje rany, świat wraca do swego łona. Drobiny ciał umarłych w ziemi ogromnym ciele. Lód patrzy spojrzeniem zwierzęcia. Ten ból będzie z tobą do końca, aż skończy się świat, aż zamknie się czas, wygasi noc piece słońca. To koniec świata, to koniec nas i zstąpi ciemność w środku dnia. To koniec świata, zastyga martwy czas zima niebo otworzyła – nieme usta gwiazd. Ziemia wiedzie życie w bezruch wód, w prapoczątku upłynniony stan, zmenia je w zarodki przyszłych snów, pochłonęła nas by począć nowy świat. Lód nad nami - nieba martwy wzrok. Dołem – woda, rozpuszczenie form. Znany świat upadnie martwy w nią i na zawsze już pod lodem będzie spać. Samotność bez dna, ta zimie złożona ofiara. Na wargach - pustki smak, smak w ciszy wiecznotrwania. Nieme niebo, gdy kona lituje się śniegu gwiazdą. Wszechświat odchodzi w ciszę, nieruchomą doskonałość. To koniec świata, to koniec nas i zstąpi ciemność w środku dnia. To koniec świata, zastyga martwy czas. Gaśnie w pustym nieba oku odchodzący blask. Lód nad tobą - nieba martwy wzrok, dołem woda, rozpuszczenie form. Także ty upadniesz martwy w nią i na zawsze już pod lodem będziesz spał. Odchodzący cicho w bezruch wód, w prapoczątku upłynniony stan. Pochłonęły cię, by począć znów, gdy na zawszej już pod lodem będziesz spał. Lat kilka umierający twój cień będzie kołysał się nad mogiłą, niby ostu nasienie zaczepione o własny promyk. Lata przeminą cicho w słotach i pogodach, w słodkiej melodii, która się nazywa „wszystko mija”. Będziesz patrzył niezamykającymi się oczyma spod rosochatej wierzbiny- Będziesz palił się na grobie błękitnym światełkiem w każdą noc zaduszną- mimo ulewę, wichurę zawieję – A potem razu pewnego – wiosna dmuchnie – i ulecisz wolny. [Józef Czechowicz „O śmierci”] --------------------------------------------------------------------------------------------- UNDER THE ICE …and the wind licks the wounds of the earth, snow caresses crumbled bones. With the silence of stars, the ice looks through the soul, through the transparent death of bodies. The wind licks your wounds, the world returns to its womb. Particles of dead bodies in a huge body of earth. The ice is staring with the eyesight of an animal. This pain will be with you till the end, until the world is over, until the time is closed, and the night extinguishes the furnaces of sun. It's the end of the world, it's the end of us and darkness will descend in the middle of the day. It's the end of the world, dead time freezes. Winter has opened the sky - the mute mouth of the stars. The earth leads life into a stillness of waters, into liquefied state of pre-beginning, it turns it into seeds of future dreams, it devoured us to conceive a new world. The ice above us - heaven's dead eyesight. Underneath – water, dissolution of forms. The known world will fall dead into its embrace and will sleep forever under the ice. An endless loneliness, that sacrifice offered to winter. On the lips – a flavour of emptiness, a taste of everlasting in the silence. Mute heaven while dying mercifully yields a star of a snowflake. The universe departs into silence, into motionless perfection. It's the end of the world, it's the end of us and darkness will descend in the middle of the day. It's the end of the world, dead time freezes. In the empty eye of the sky, the departing glow is fading. The ice above you - heaven’s dead eyesight. Underneath – water, dissolution of forms. You too will fall dead into its embrace to sleep forever under the ice. Leaving quietly into the stillness of waters, into the liquefied state of pre-beginning. They devoured you to conceive again, while you are sleeping under the ice forever. For a few years, your dying shadow will sway over the grave, like a thistle seed caught on its own ray. Years will pass quietly in rains and sunshines, in a sweet melody that is called "everything passes". You will be staring with unclosing eyes from under the branchy willow- You will be burning on the grave with a blue light every All-Souls Night- despite a downpour, a gale, a blizzard - And then one time - spring will blow - and you will fly away, free. Józef Czechowicz “O śmierci”(“Of death”)

about

New album from Ols - one-woman dark-neofolk project from Poland.

Ols music is based on polyphonic vocal harmonies, complemented with instrumental parts which build a ritual and hypnotic character. Ols music is usually described as neofolk, but it is difficult to label it under a specific genre because you can find elements of various genres there - from mesmerizing lullabies, disquieting ritual chants, folk, through alternative music, to fragments inspired by atmospheric black metal.

Recommended for fans of Of The Wand and The Moon, Heilung, Agalloch, Dead can Dance and Tenhi.

The reviewers also compared Ols to Wardruna, Alcest, Drudkh, Skuggsja, Faun or Myrkur, and although the similarities seem even less obvious here, such comparisons give some idea of how Ols’ music is perceived by the audience and allow placing it in a specific circle of artists.

credits

released April 17, 2020

All music, lyrics, vocals, instruments & production by Anna Maria Oskierko

Recorded, mixed and mastered at Nowy Sącz Studio by Piotr "Armia" Pietrzak

Photos by Agnieszka Kowalska

Album lay out by Damian Szpiłyk

Guest musicians:
Jakub "Zagreus" Olchawa (Jarun) - guitars in "Ukojenie"
Olga Oskierko - guest vocals in "Siostry"

license

about

Pagan Records Swiecie, Poland

pagan-records.com

discography

Fiktionlust

Nov 2023
Huta Luna

Oct 2023
Seiðr

May 2023
Epoptia

Dec 2022

more releases...

contact / help

Contact Pagan Records

Streaming and
Download help

Redeem code

Report this album or account

If you like Widma, you may also like:

Панихида
by Krzysztof Drabikowski

supported by 13 fans who also own “Widma”

La traversée du désert n'aura pas duré quarante jours mais quatre longues années... Avec Панихида, Батюшка renaît enfin de ses cendres et, bien que désormais seul (ou plus exactement entouré de deux chanteurs), Христофор accomplit un miracle. Il s'inscrit dans la continuité de Литоургиiа avec un black metal orthodoxe qui nous convie ici à une cérémonie dédiée aux morts. Sa vision est englobante : les mélodies, la gravité et le silence font toucher le paradis ; l'agressivité est luciférienne. Jordan Vauvert
go to album
Hierophant Violent
by Forlesen

supported by 12 fans who also own “Widma”

It's a cool journey. Beautiful atmospheric blackened doom ambient combo. Sometimes like Pink Floyd playing funeral doom. Hypnotic album from Hypnotic Dirge records. Wow! Dmitry Nevozhay
go to album
Stare Into Death And Be Still
by Ulcerate

supported by 12 fans who also own “Widma”

The album description mentions an “emotional apex.” That’s really the difference between Stare and the band’s previous albums. Ulcerate was always supremely technically proficient. I just didn’t care all that much. Their growth has come from making music you will feel. Metallurgical Fire
go to album
Ardent Nova
by Ardent Nova

featured on Bandcamp Radio Mar 17, 2023
go to album
Relapse Sampler 2015
by Relapse Sampler

36 choice cuts - one from each 2015 LP, plus music from new signings on the mighty and 25-years-strong Relapse label. Bandcamp New & Notable Nov 4, 2015
go to album
Relapse Sampler 2014
by Relapse Records

Pick your poison from 26 tracks that span grind, death, progressive metal, sludge, doom, black metal and beyond. Bandcamp New & Notable Oct 3, 2014
go to album
Futha
by Heilung

supported by 11 fans who also own “Widma”

Hits all the right spots bddj
go to album